کارگروه فرمانداری
در عصر روز یکشنبه مورخه 8/3/1390 ، در اتاق فکر فرمانداری با حضور آقای کاظمی فرماندار محترم سردشت ، استاد آذری ریاست محترم و محبوب دانشگاه آزاد اسلامی سردشت ، کتر قریشی ریاست محترم دانشگاه پیام نور سردشت ، آقای کاوه حیاک ریاست محترم اداره ی ارشاد ، دکتر پیروتی استاد ارجمند دانشگاه آزاد اسلامی سردشت و اندیشمندان ، وبلاگ نویسان و تصویر برداران شهرستان سردشت ، کارگروهی با عنوان : هفتم تیر 1390 ، بیست و چهارمین یادواره ی شهدا و جانبازان و مصدومان شیمیایی سردشت برگزار شد.
در ابتدای جلسه ، آقای حیاک عنوان جلسه و رئوس برنامه ها را تیتر وار بیان نمودند و سپس باتلاوت آهنگین کلام الله مجید توسط قاری خوش لحن و معلم ارزشمند شهرمان آقای رشیدی محفل از نوری الهی برخوردار شد.
سپس استاد آذری ریاست محترم و محبوب دانشگاه آزاد اسلامی ، با اشاره به هدف جلسه : تبدیل جزء به کلان بیان داشت 7 تیر 1366 نماد اسطوره ای مقاومت مردم مظلوم و همیشه در صحنه ی سردشت است. استاد آذری سپس با عنوان کردن : وبلاگ و دنیای ارتباطی مجازی یکی از مؤثرترین راههای پیوند سردشت و ارزشمندی های آن با دنیاست اظهار داشت اکنون وبلاگ نویسان شهرمان باید پا در رکاب خدمت و ادای وظیفه به شهروندانشان و مهم تر از ان شهدا و جانبازان گرانقدر شهرمان باشند تا با به اشتراک گذاشتن ارزش ها و آرمان های مقدس شهروندان شهر سردشت ما هم در این مسیر سهمی ایفا کنیم.
استاد رئوف آذری با اشاره به شناسایی بین المللی 7 تیر به عنوان روز جهانی ، عدم نسل کسی و عدم تکرار چنین فجایعی بیان داشتند: به جای فرصت سوزی ، فرصت سازی کنیم که فاجعه ی دلخراش شیمیایی شدن حلبچه ی کردستان عراق در پی خاموشی جهانیان از فاجعه ی هولناک شیمیایی شدن سردشت توسط بعثی های ضدبشر روی داد. وقت آن رسیده است تا وجدان های بیدار بشری دنیا را تکان داد و سردشت را به عنوان نماد مظلومیت معرفی کرد.
سپس فرماندار فرهنگی و متین سردشت ، آقای کاظمی با رویکرد تحول نگری قضیه را بیشتر شکافتند و گفتند همکاری تمامی اقشار برای شناسایی جمعی مظلومیت سردشت در 7تیر لازم است و در این راستا وبلاگنویسان و تصویر برداران دو بال قدرمتند این کبوتر پیام رسان اند.
آقای کاظمی سپس بیان نمودند که ایجاد هدف های ویژه و ارزشمند ، عدم غفلت از اهداف اصلی و حاشیه گرایی و پرداختن به متن اصلی ، داشتن احساس مسئولیت اجتماعی عمومی ، سوگیری نکردن و نداشتن برخوردهای قهر آمیز راهکارهای مفیدی برای شناسایی جمعی مظلومیت سردشتی ها در 7تیر است.
آقای کاظمی که همواره نگرش خود را به قضایا معلمانه و دلسوزانه بیان می کند بیان داشتند که دردناک ترین فاجعه ی هشت سال جنگ تحمیلی ، کشتار بی رحمانه ی زنان ، کودکان و پیرمردها و افراد غیرنظامی و علی الخصوص فاجعه ی شیمیایی شوم سردشت بود که هرگز روستاها و شهر را که مهمترین پایگاه های مردمی مقاومت و حماسه ی مردمی بود خالی نکردند و تا پایان جنگ همواره همراه نیک انقلاب اسلامی ایران و آرمان های مقدس اش بودند.
پس برای حسی کردن این مهم برنامه هایی به شرح زیر را در ستاد گرامیداشت یاد شهدا، جانبازان ومصدومان فاجعه ی شیمیایی شدن سردشت در 7 تیر در نظر داریم که از این قرار است:
1.استقرار اکیپ شبکه سحر در صدا وسیمای مهاباد جهت بازتاب و انعکاس برگزاری مراسم باشکوه امسال
2.دعوت کاروان خبرنگاران برون مرزی به شهرستان سردشت
3.راه اندازی سایتی تخصصی مخصوص بمباران 7تیر سردشت
4.مسابقه وبلاگ نویسی و کلیپ های کوتاه
5- ایجاد تمبر ویژه
سپس با در نظر داشتن لوح تقدیر و هدیه به 7 نفر فعال در عرصه ی معرفی و شناسایی 7تیر به عنوان روز مظلومیت و شیمیایی شدن سردشت ، بیان داشتند به 7 اثر که کیفی ترین ، مؤثق ترین فعالیت در این زمینه باشند لوح تقدیر و هدیه ی ارزشمند داده خواهد شد.
دکتر قریشی رییس محترم دانشگاه پیام نور نیز در پی بیانات ارزشمند آقای کاظمی بیان داشتند : دانشجویان فهیم و مسئولیت شناس سردشتی ، بازوان توانمند سردشت هستند که از این لحاظ به خود می بالیم و در جلسه ای که با دانشجویان هر دو دانشگاه آزاد اسلامی و پیام نور سردشت ، قبل از این جلسه داشتم ، این موضوع بیشتر برایم آشکار و ملموس شد که جای دارد بیشتر از ظرفیت فکری این عزیزان در کارگروه های آینده استفاده نمود .(+)
سپس آقای حیاک ، دبیر جلسه ، رو به حضار نمود و بیان داشت : اکنون زمان بیان اظهارات شماست.
آقایان جلال حاجی زاده، هادی صفاجو ، شورش ابوبکری، رحیم احمدزاده پیشنهادات خوبی را ارائه نمودند که تیتر وار در ذیل می آید:
1- بیشتر نمودن کارگروه های مدیریت منطقه ای
2- توجه بیشتر به نظرات و توانمندی های شهروندان سردشت در عرصه ی مدیریت شهر
3- درج عکس از شهدا و مصدومین و ایجاد نمایشگاه دائمی مقاومت در میدان اصلی شهر
4- جهانی کردن 7 تیر با ادبیات فاخر و ارزنده در محافل بین المللی
5- تدوین درس ویژه ی حماسه ی مقاومت سردشت در مقابل بعثی ها در 7تیر1366
6- در راس اخبار 19 شبکه یک ، 20:30 شبکه دو ، 22 شبکه سه قرار گرفتن یادبود حماسه و مقاومت سردشت در 7تیر1366 در مقابل بعثی ها
7- افزایش امکانات پزشکی تخصصی و متخصصان پزشکی در سردشت ، ایجاد بیمارستالن تخصصی چشم ، پوست و ریه
8- ایجاد و تقویت ارزش های مطلوب یادبود شهدا و جانبازان و مصدومان شیمیایی سردشت با سپردن بیشتر فعالیت های یادبود به اعضا و نهادهای مردمی شهر
9- در دستور کار قراردادن پرونده ی مصدومان ، جانبازان و شهدای شیمیایی شده ی سردشت در دادگاه جنایی عراق و بین الملل
10-تخصیص اعتبار ویژه استانی برای رفع محرومیت ها از چهره و سیمای شهر و شهروندان
11 – درج پی نوشت ها و پیام هایی مرتبط با یادبود شهدا و جانبازان و مصدومان شیمیایی سردشت در رسانه های ایرانی از یک هفته قبل از 7تیر
12 – همیشگی کردن بررسی ابعاد شیمیایی و آثار سوء آن بر شهروندان سردشتی
13- اهمیت دادن ملی به نسل کنونی سردشتی ها که بازماندگان ارزشمند شهدا و جانبازان و مصدومان شیمیایی سردشت اند به ویژه در ادارت دولتی
در ادامه نیز خانم شبنم حسینی از نبود امکانات پزشکی و کمبود داروهای مخصوص جانبازان و مصدومان شیمیایی گلایه های خود را ابراز نمودند.وگفتند:<من بارها به داروخانه های شهر مراجعه نموده اما متاسفانه در هیچ یک از آنها داروی مورد نظر پیدا نشده است>.سپس آقای هیرش خضرنژاد نیز نسبت به عدم پذیرفتن ایشان به عنوان مصدوم شیمیایی اعتراض نمودندو گفتند که بارها به فرمانداری مراجعه اما فرماندار محترم من را مورد کم لطفی قرار دادند وپاسخی از ایشان در یافت ننموده ام.آقای کاظمی نیز در جواب گفتند:<بسیاری از دوستان این مشکل را دارند که در اینده این مشکل با اجرایی شدن طرح شناسایی مصدومان شیمیایی حل خواهد شد..سپس اقای اذری جلسه را در 6 بندجمع بندی نمودند ودر انتها گفتند:
<ما با خرد جمعی میتوانیم موضوع شیمیایی سردشت را به کمک جامعه مجازی و عکاس و تصویربرداران جهانی کنیم واین کار را میکنیم.>ودر خاتمه گفت:چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید/سرنوشت را باید از سر نوشت.
پی نوشت ها :
بعضی از نوشته های این متن از مطلب شماره ی 52 وبلاگ ریوان متعلق به شهروند و دانشجوی ارزشمند شهرمان آقای نقل شده است.
اکنون که مشاهده می شود تمامی مردم سردشت از لحاظ روحی و جسمی ، صدمه خورده ی شیمیایی
هستند ، حتی آنها که اکنون به دنیا می آیند با اولین بازی شان با خاک سردشت دچار صدمات جسمی منجمله خارش پوست ، چشم و ناراحتی های ریوی و عصبی می شوند ، وقت آن فرا نرسیده که مسئولان دلسوز میهن اسلامی مان ایران به فکر تجهیز سردشت به بیمارستان تخصصی چشم ، پوست ، ریه و اعصاب باشند ، آیا هنگام آن فرا نرسیده که به فکراصلاح جاده های ارتباطی غیر استاندارد و صعب العبور سردشت با شهرستان های مهاباد ، پیرانشهر ، بانه و ... و احداث و تکمیل جاده ی ارتباطی بوکان – سردشت باشند؟!!!! پس کی ؟
آیا تخصیص 5% مصدومیت شیمیایی به ایجاد حس تعلق بیشتر مردم سردشتِ همیشه در صحنه ی انقلاب به دولت کریمه ی جمهوری اسلامی و عجین نمودن فرهنگ ایثار و شهادت و کاهش از آلام سردشتی ها نمی انجامد؟؟؟